اصطلاح کشاورزی هوشمند به استفاده از فناوری هایی مانند اینترنت اشیا، حسگرها، سیستم های مکان یابی، ربات ها و هوش مصنوعی در مزارع اشاره دارد. هدف نهایی، افزایش کیفیت و کمیت محصولات، که از طریق استفاده کارآمدتر از منابع طبیعی، نهاده‌ها و بهبود مدیریت زمین و محیط زیست، عملکرد را افزایش می‌دهد و در عین حال بهینه سازی نیروی انسانی می‌باشد.
برای تغذیه پایدار، جمعیت رو به رشد جهان بسیار مهم است، مزایای دیگری نیز وجود دارد که کشاورزی هوشمند برای کشاورزان و جوامع در سراسر جهان فراهم می کند.
در حال حاضر زنجیره‌های تامین با عدم تعادل قدرت فعالیت می کنند و کشاورزان اغلب قدرت کمتری دارند زیرا اطلاعات اندکی در مورد عملکرد محصولشان نسبت به نیازهای مشتری دارند. کشاورزی هوشمند با فعال کردن جریان کارآمد و عادلانه اطلاعات در انجام این کار، تسهیل در تصمیم گیری بهتر، پیوندی حیاتی بین همه افراد و نهاد ها در زنجیره تامین را فراهم می کند که پتانسیل ایجاد تعادل قدرت و توزیع مجدد سود به طور عادلانه تر در سراسر زنجیره تامین را دارد.
به عنوان مثال، اگر یک کشاورز بازخورد به موقع در مورد محصول خود را از بخش های مختلف زنجیره تامین (مانند مصرف کنندگان) دریافت کند، می تواند فرصت هایی را برای تغییر سیستم تولید در جهت رفع نیازهای مشتریان خود شناسایی کند و در نتیجه ارزش محصولات خود را افزایش دهد.
برآورده کردن نیازهای در حال رشد مشتریان برای پایدار ماندن مشاغل کشاورزی در آینده بسیار مهم است و کشاورزی هوشمند می تواند بینش هایی را برای تحقق این امر فراهم کند.
کشاورزی هوشمند به کشاورزان کمک می کند تا عوامل مهمی مانند آب، توپوگرافی، جنبه، پوشش گیاهی و انواع خاک و... را بهتر درک کنند و به کشاورزان اجازه می دهد تا بهترین استفاده را از منابع کمیاب در محیط تولید خود داشته باشند و آنها را به شیوه ای پایدار از نظر زیست محیطی و اقتصادی مدیریت کنند. همچنین کشاورزان را قادر می سازد تا کمیت و کیفیت محصولات خود را به موقع کنترل کنند و در صورت لزوم تکنیک های تولید خود را تنظیم کنند.
برای مثال، از تصاویر ماهواره‌ای می‌توان برای تعیین سلامت محصول و مرتع و یا برای تشخیص آفات و بیماری‌ها زودتر از روش های سنتی و دستی تجزیه و تحلیل کرد. کشاورز با داشتن داده های اضافی قادر به اجرای استراتژی های به موقع و هدفمند برای جلوگیری از تلفات تولید و افزایش هزینه ها است. این امر از سرمایه آنها محافظت می کند و آنها را قادر می سازد تا به تامین غذا و سایر محصولات طبیعی برای عموم مردم ادامه دهند و مدیریت زیست محیطی را بهبود بخشند.
از منظر اقتصادی، IOT واقعاً به این معنی است که کشاورزان می توانند هزینه ها، زمان و اتلاف را کاهش دهند که به معنای سود بیشتر و استفاده کارآمدتر از منابع است.
اینترنت اشیاء، روش‌های تصمیم‌گیری کشاورزان در مزرعه تغییر می‌دهد زیرا آنها بینش بیشتری نسبت به فرصت ها، چالش ها و محدودیت های بالقوه دارند. کشاورزان همچنین می‌توانند در رویکردهای خود کارآمدتر و نوآورانه‌تر باشند و با کمترین میزان، رشد بیشتری داشته باشند.
IOT در حال تغییر انواع شغل و نحوه انجام مشاغل در مزارع است که به یک مجموعه مهارت متفاوت برای درک و استفاده از فناوری های، کشاورزی هوشمند مورد نیاز است و یادگیری این مهارت های جدید، صنعت کشاورزی را به طور گسترده توانمند می کند و موجب جذب افراد جدیدی به این حوزه می‌شود و می تواند پیچیدگی مهارت های مورد نیاز را نیز کاهش دهد.
و...
ارتباط بین همه این فناوری‌ها اینترنت اشیا است، این مکانیسمی برای اتصال بین حسگرها و ماشین‌ها است که در نتیجه سیستم یکپارچه‌ای ایجاد می‌شود که مزرعه را بر اساس داده‌های دریافتی مدیریت می‌کند. به لطف این سیستم، کشاورزان می توانند فرآیندهای مزارع خود را از راه دور با استفاده از تبلت، تلفن یا سایر دستگاه های تلفن همراه خود، بدون حضور در مزارع،گلخانه، باغ، تاکستان و غیره نظارت کنند و تصمیمات استراتژیک بگیرند.
حسگرهای نصب شده در تمام مکان‌های حیاتی در مزرعه، داده‌های مربوط به خاک، هوا و غیره را جمع‌آوری و انتقال می‌دهند.
داده های جمع آوری شده توسط سیستم تجزیه و تحلیل می شود و نتیجه گیری در مورد وضعیت یا فرآیند نظارت شده انجام می شود و مشکلات احتمالی شناسایی می شوند
بر اساس مشکلات شناسایی شده در مراحل قبلی، نرم افزار و یا انسانی که پلتفرم را مدیریت می کند، در مورد اقداماتی که باید انجام شود تصمیم می گیرد
قدامات مشخص شده در مرحله قبل انجام می شود. یک اندازه گیری جدید بر روی خاک، هوا، رطوبت و غیره توسط سنسورها انجام می شود و کل چرخه دوباره تنظیم می‌شود.
نتیجه این فرآیند، کشاورزی هوشمند خودکار، دقت بالا و کنترل 24 ساعته است که در نهایت منجر به صرفه‌جویی قابل‌توجه در تمام منابع کلیدی مورد استفاده از جمله آب، انرژی، کودها و... زمان های صرف شده توسط منابع انسانی به شدت کاهش می یابد.
